Έγγραφα

AEIB, Δ΄. Οικοδομικό έργο, Θήκη 2, έγγρ. 5

Ο Βενετός miser Nicolo Malipiero συμφωνεί με τον πρόεδρο της ελληνικής Αδελφότητας Εμμανουήλ Καντακουζηνό να του προμηθεύσει για την κατασκευή του ναού του Αγίου Γεωργίου τούβλα προς 12 λίρες και 10 σολδία το κυβικό μέτρο και ασβέστη προς 8 σολδία τον κουβά. Στην τιμή συμπεριλαμβάνονταν και τα έξοδα μεταφοράς των υλικών.

AEIB, Δ΄. Οικοδομικό έργο, Θήκη 2, έγγρ. 3

Ο Zuan Antonio, λιθοξόος, συμφωνεί με την ελληνική Αδελφότητα να κατασκευάσει δωρεάν ένα πρόπλασμα από χαρτόνι του ναού του αγίου Γεωργίου και κατά τη διάρκεια των εργασιών να έρχεται δύο φορές την ημέρα προκειμένου να ελέγχει την πορεία των εργασιών. Ο μισθός ορίζεται σε 9 λίρες το μήνα.

AEIB, Δ΄. Οικοδομικό έργο, Θήκη 2, έγγρ. 53

Ο πρόεδρος της ελληνικής Αδελφότητας Μανούσος Κρέσσης συμφωνεί με τους Zuan Antonio Marin και Alvise Gaittano προκειμένου να κατασκευάσουν ένα δεύτερο ψηφιδωτό στο ιερό του ναού ακολουθώντας το σχέδιο που θα τους δοθεί. Η αμοιβή τους ορίζεται σε 5 λίρες το τετραγωνικό πόδι και ως προκαταβολή εισέπραξαν 30 δουκάτα.

AEIB, Δ΄. Οικοδομικό έργο, Θήκη 2, έγγρ. 42

Ο Geronimo Rigetti συμφωνεί με τον πρόεδρο της ελληνικής Αδελφότητας Ιάκωβο Σαμαριάρη για την κατασκευή στασιδιών στο ναό του Αγίου Γεωργίου. Κάθε ζευγάρι στασιδιών, τα οποία θα κατασκευάζονταν από ξύλο καρυδιάς και θα κοσμούνταν με σκαλίσματα, κόστιζε 10,5 δουκάτα. Η παραγγελία έπρεπε να παραδοθεί το Σεπτέμβριο. Ως προκαταβολή δόθηκαν 150 δουκάτα σε τρεις δόσεις.

AEIB, Δ΄. Οικοδομικό έργο, Θήκη 2, έγγρ. 86

Ο Φρατζέσκος Νεγροπόντε, γραμματεάς της ελληνικής Αδελφότητας, κατέβαλε για λογαριασμό της, στον Τζώρτζη Πλουτίνο (ζωγράφο;) 18 δουκάτα για μία εικόνα του αγίου Νικολάου. Ο άγιος εικονίζεται ένθρονος και φέρει ασημένιο διάδημα επιχρυσωμένο. Το πλαίσιο της εικόνας ήταν από σκαλισμένο μάργαρο. Την απόδειξη πληρωμής συνέταξε ο ζωγράφος Εμμανουήλ Τζανφουρνάρης γιατί ο Πλουτίνος ήταν αγράμματος.

AEIB, Δ΄. Οικοδομικό έργο, Θήκη 2, έγγρ. 178

Στις 24 Ιουλίου 1660 η ελληνική Αδελφότητα συντάσσει κατάλογο των εξόδων που έγιναν για την αγορά υλικών και για οικοδομικές εργασίες στην Πλατεία των Ελλήνων με την εποπτεία του βενετού αρχιτέκτονα Baldassare Longena.

AEIB, Δ΄. Οικοδομικό έργο, Θήκη 7, έγγρ. 89

O δήμαρχος της Bενετίας γνωστοποιεί στην Kοινότητα ότι το κτήριο της Κοινότητας (Scoletta), του 17ου αιώνα, έχει περιληφθεί στον κατάλογο των ιστορικών και καλλιτεχνικών μνημείων της πόλης (Elenco degli edifici monumentali storici ed artistici nella citta di Venezia) και συνεπώς υπόκειται στους σχετικούς κανονισμούς του δήμου. Στη συνέχεια παραθέτονται τα άρθρα 74, 75 και 76 του δημοτικού κανονισμού για τα κτήρια (Estratto del regolamento comunale edilizio).

AEIB, Ε΄. Οικονομική Διαχείριση, 1. Διαθήκες, κληροδοτήματα, διαχείριση, δωρεές, αρ. 202, φάκ. 1, έγγρ. 1

Ο κύπριος Πέτρος Χρυσαφίδας δωρίζει στο ναό του Αγίου Γεωργίου 221 λίρες και 13 σολδία, ποσό το οποίο του χρωστά ο Filippo Axendi. Τα χρήματα επιθυμεί να διατεθούν για την ανέγερση της γυναικείας μονής των Ελληνίδων στη Βενετία.

AEIB, Ε΄. Οικονομική Διαχείριση, 1. Διαθήκες, κληροδοτήματα, διαχείριση, δωρεές, αρ. 79, φάκ. 2, υποφάκ. 1, έγγρ. 1

Ο Γεώργιος Ζανδίρης αγοράζει ένα σπίτι στην περιοχή του San Martin στη Βενετία, το οποίο ανήκε στη Μαρίνα Κατικόρα (Catticora) Savogiano. Για την αγορά ο Ζανδίρης πλήρωσε 600 δουκάτα. Την οικία νοίκιαζε ο καπετάνιος Alessandro Costrato για 36 δουκάτα το χρόνο.

AEIB, Ε΄. Οικονομική Διαχείριση, 1. Διαθήκες, κληροδοτήματα, διαχείριση, δωρεές, αρ. 190β΄, φάκ. 1, έγγρ. 2

Ο βενετός νοτάριος Giovanni Battista Andriani, μετά από αίτηση του προέδρου της ελληνικής Αδελφότητας Μανούσου Κορέσση, συντάσσει πράξη, σχετικά με τη διάθεση του κληροδοτήματος του πρωτοσπαθάριου Ζώτου Τσιγαρά για την κατασκευή του μοναστηριού των Ελληνίδων μοναχών. Ο Τσιγαράς είχε ορίσει με τη διαθήκη του να δοθούν 1200 δουκάτα για την αγορά της οικίας Κοκκίνη, όπου θα στεγαζόταν η μονή. Η Αδελφότητα αναλάμβανε την υποχρέωση να τοποθετήσει στην είσοδο της μονής το θυρεό της οικογενείας Τσιγαρά, καθώς και επιγραφή στην οποία θα γινόταν μνεία του ευεργέτη και της δωρεάς. Σε περίπτωση κατά την οποία δεν τηρούνταν οι παραπάνω όροι, το προαναφερθέν ποσό θα έπρεπε να μοιραστεί στις μονές του αγίου Όρους.