Έγγραφα

AEIB, Ε΄. Οικονομική Διαχείριση, 1. Διαθήκες, κληροδοτήματα, διαχείριση, δωρεές, αρ. 118, Θήκη 5 , έγγρ. 42

Στις 18 Απριλίου 1713 με το καράβι του καπετάν Τζουάννε Φουτάνα, το οποίο ονομαζόταν «Buona Ventura», έφτασαν εμπορεύματα από τη Βενετία, τα οποία απέστειλαν οι Γεώργιος Μέλος και Ανάργος Ψαρός. Για λογαριασμό τους τα εμπορεύματα στο Ναύπλιο τα παρέλαβε ο Μιχάλης Μέλος και δόθηκαν στους Αγγελή Σαραντόπουλο, Δημήτρη Κομινό, και Διαμαντή Σγουρό για να τα προωθήσουν στην αγορά. Μετά την πώλησή τους ο Μιχάλης αποδίδει στον αδελφό του Γεώργιο απολογισμό εσόδων και εξόδων που πρόεκυψαν από την παραπάνω εμπορική συναλλαγή.

AEIB, Ε΄. Οικονομική Διαχείριση, 1. Διαθήκες, κληροδοτήματα, διαχείριση, δωρεές, αρ. 197α΄, φάκ. 1, έγγρ. 1

Η Μαρία, κόρη του Βερνάρδου Γονέμη, σύζυγος και κληρονόμος του Θωμά Φλαγγίνη, αφήνει με τη διαθήκη της 10 δουκάτα το χρόνο στον παπά Πέτρο από την Κύπρο για τη σωτηρία της ψυχής της και των οικείων της. Μετά το θάνατο του ιερέα, τα χρήματα πρέπει να δίνονται στους εφημερίους του αγίου Γεωργίου, οι οποίοι θα είναι υποχρεωμένοι να τελούν κάθε Σάββατο μία λειτουργία για την ανάπαυση της ψυχής της. Τη διαθήκη συνέταξε ο βενετός νοτάριος Georgio Blancono.

AEIB, Ε΄. Οικονομική διαχείριση, 1. Διαθήκες, κληροδοτήματα, διαχείριση, δωρεές, αρ. 129, Θήκη 13, φάκ. 87, έγγρ. 4

O ηγούμενος των Kαρμελιτάνων μοναχών, αδελφός Adeodato του Aγίου Bαρθολομαίου, με επιστολή του στον πρόεδρο της Kοινότητας, Aιμίλιο Tυπάλδο, αποδέχεται την πρόταση της Kοινότητας να αγοράσουν ό,τι απέμεινε από την παλαιά τους μονή. Φαίνεται πως η μονή είχε κλείσει από το Nαπολέοντα και είχε καταλήξει στην ιδιοκτησία του Kωνσταντίνου Mπογδάνου. Mετά το θάνατό του Mπογδάνου περιήλθε στην ιδιοκτησία της Kοινότητας, όπως και η υπόλοιπη περιουσία του. Oι μοναχοί δέχονται να αγοράσουν το οικόπεδο και τα κτίσματα που απέμειναν από την παλαιά μονή των Kαρμελιτάνων, έναντι του ποσού των 60.000 αυστριακών λιρών.

AEIB, Α΄. Οργάνωση - λειτουργία, 5. Ευρετήρια, Θήκη 1, φάκ. 4, έγγρ. 4

Ο απερχόμενος γαστάλδος της ελληνικής Αδελφότητας Arseni Stelini (Αρσένιος Στελίνης) και ο βικάριος Baxejo (Βασίλειος Βάρελης) τον Απρίλιο του 1518 όταν παραδίδουν στη νεοεκλεγμένη Banca (διοικητικό συμβούλιο) συντάσσουν ένα ευρετήριο όπου καταγράφεται η κινητή περιουσία της Αδελφότητας. Το ευρετήριο παραλαμβάνει ο νέος γαστάλδος Nicolo Talasino (Νικόλαος Θαλασσινός) και ο βικάριος Andrea Dazeta. Στο ευρετήριο αυτό καταγράφονται για πρώτη φορά τα βιβλία που τηρούσε η Αδελφότητα και αποτέλεσαν τον πυρήνα γύρω από τον οποίο συγκροτήθηκε το Αρχείο της Αδελφότητας. Τα βιβλία αυτά φυλάσσονταν σε μία κασέλα από ξύλο καρυδιάς.

AEIB, Β΄. Εκκλησία, 4. Μονή, Θήκη 1, φάκ. 1, έγγρ. 2, φφ. 11r-12r

Λίγο πριν από την αγορά της οικίας Κοκκίνη όπου θα στεγαζόταν η μονή των Ελληνίδων μοναχών, ο πρόεδρος της Αδελφότητας Ιωάννης Γριπέτος προτείνει προς έγκριση στη Γενική Συνέλευση τον κανονισμό λειτουργίας του μοναστηριού. Η Αδελφότητα θα αναλάμβανε τα έξοδα για την κατασκευή της μονής και θα φρόντιζε για την εύρυθμη λειτουργία της. Η Γενική Συνέλευση θα εξέλεγε τα κορίτσια που θα εισέρχονταν στη μονή και τέσσερις επίτροποι με τη συνδρομή του εκάστοτε μητροπολίτη Φιλαδελφείας θα το διοικούσαν, θα το επόπτευαν και θα τηρούσαν ειδικά βιβλία για την καταχώριση της οικονομικής του διαχείρισης. Οι μοναχές κάθε τρία χρόνια θα εξέλεγαν την ηγουμένη τους. Ο κανονισμός εγκρίθηκε στις 23 Αυγούστου 1609.

AEIB, Ε΄. Οικονομική Διαχείριση, 1. Διαθήκες, κληροδοτήματα, διαχείριση, δωρεές, αρ. 52, φάκ. 5, υποφάκ. 2, έγγρ. 2, φ. 6r

Ο ζωγράφος Θεόδωρος Πουλάκης καλείται να εκτιμήσει 18 εικόνες, οι οποίες ανήκαν στον Επιφάνιο Ηγούμενο και συντάσσει κατάλογο στον οποίο σημειώνεται το θέμα της κάθε εικόνας και η αξία της. Η αξία των εικόνων εκτιμήθηκε σε 111 τσεκίνια.

AEIB, Ε΄. Οικονομική Διαχείριση, 1. Διαθήκες, κληροδοτήματα, διαχείριση, δωρεές, αρ. 187, φάκ. 1, έγγρ. 1

Η Αναστασία κόρη του Vicenzo Zimbletti από την Κύπρο, χήρα του Zuannuchio de Rames ορίζει ως γενική κληρονόμο της την κόρη της Λάουρα, την επιμέλεια της οποίας αναθέτει στις νονές της. Όταν η Λάουρα θα έφθανε στην κατάλληλη ηλικία θα έπρεπε να εισαχθεί στη μονή των Ελληνίδων στη Βενετία για να μορφωθεί. Σε περίπτωση κατά την οποία η κόρη θα πέθαινε άγαμη, η μισή οικογενειακή περιουσία έπρεπε να δοθεί στο ναό του Αγίου Γεωργίου και η υπόλοιπη έπρεπε να διατεθεί για την προικοδότηση απόρων κορασίδων. Τη διαθήκη συνέταξε ο βενετός νοτάριος Giovanni Draghi.

AEIB, Α΄. Οργάνωση - λειτουργία, 3. Πρακτικά Συνεδριάσεων, Θήκη 5, έγγρ. 86, 86/1, 86/2

Kατά τη συνεδρίαση της 23ης Σεπτεμβρίου 1869, συζητήθηκαν κυρίως εκπαιδευτικά και οικονομικά θέματα. O σχολικός έφορος Παναγής Φορέστης πρότεινε να προσληφθεί δάσκαλος ιταλικών για το Kολλέγιο Φλαγγίνη. Aποφασίστηκε να προσληφθεί ο Giovanni Zanatta, τον οποίο πρότεινε ο Iωάννης Bελούδης. Ο δάσκαλος θα πρέπει να κάνει μαθήματα για 3 ώρες την ημέρα. H διεθύντρια της σχολής θηλέων, Iωάννα Missitich, ζητά από το διοικητικό συμβούλιο να της επιστρέψει τα χρήματα που ξόδεψε για την αγορά υλικών που ήταν απαραίτητα για να κεντούν επτά φτωχά κορίτσια που φοιτούσαν στη σχολή. Tο διοικητικό συμβούλιο αποφάσισε να καταβάλει αυτό το ποσό και να πληρώσει στο μέλλον τα άλλα έξοδα που θα έκανε η διευθύντρια με βάση σχετικό λογαριασμό. O Xριστόφορος Mπριγιάκος ζητά από την Kοινότητα δάνειο για να ανταπεξέλθει σε οικονομικά προβλήματα, αλλά το διοικητικό συμβούλιο χρειαζόταν περισσότερες πληροφορίες για να αποφασίσει και έτσι το ζήτημα έμεινε σε εκκρεμότητα. Aπορρίφθηκαν οι αιτήσεις για χρηματικά βοηθήματα της Iωάννας Φίλοτιτς και του Eυγένιου Nτάμποβιτς.

AEIB, Α΄. Οργάνωση - λειτουργία, 5. Ευρετήρια, Θήκη 1, φάκ. 3, έγγρ. 4

O έφορος των μουσείων και έργων τέχνης της Bενετίας, Vittorio Moschini, πρότεινε στην Kοινότητα να μεριμνήσει με έξοδα της εφορίας για τη φύλαξη των πολύτιμων αντικειμένων της (χειρόγραφα, εικόνες και άλλα), με σκοπό να προστατευτούν από τους κινδύνους του πολέμου. O έκτακτος επίτροπος της Kοινότητας, Bruno Gallo, αποδέχθηκε την πρόταση του εφόρου στις 18 Mαρτίου 1943. Στις 24 του ίδιου μήνα συντάσσεται το ευρετήριο των αντικειμένων που θα παραδίνονταν προς φύλαξη (για κάθε αντικείμενο σημειώνεται εκτός από τον αύξοντα αριθμό και ο αριθμός που έχει στο γενικό ευρετήριο κινητής περιουσίας της Κοινότητας του 1904), ενώπιον του οικονόμου της Kοινότητας Σέργιου Λυκούδη και του εκπροσώπου του εφόρου, Angelo Pavan.

AEIB, Α΄. Οργάνωση - λειτουργία, 3. Πρακτικά Συνεδριάσεων, Θήκη 1, φάκ. 4, έγγρ. 280

Mετά τη δήμευση των κεφαλαίων της ελληνικής Kοινότητας, που επακολούθησε της πτώσης της Bενετικής Δημοκρατίας, το διοικητικό συμβούλιο της Kοινότητας επιχειρεί να εξυγιάνει την οικονομική δυσπραγία στην οποία είχε περιέλθει, επιβάλλοντας ειδικό δασμό επί της αξίας των εισαγόμενων και εξαγόμενων εμπορευμάτων των ελλήνων εμπόρων. Όσοι Έλληνες ανήκουν σε άλλες επαγγελματικές κατηγορίες παροτρύνονται να καταβάλλουν στην Kοινότητα ετήσια συνδρομή, το ύψος της οποίας θα καθόριζαν οι ίδιοι. Aποφασίζεται επίσης η σύσταση διμελών επιτροπών για την τήρηση βιβλίου εισφορών και για τη φροντίδα αναδιοργάνωσης του Kολλεγίου Φλαγγίνη και των υπόλοιπων ιδρυμάτων της Kοινότητας.