Έγγραφα

AEIB, Β΄. Εκκλησία, 4. Μονή, Θήκη 1, φάκ. 4, έγγρ. 12-19

Το Μάρτιο του 1727 η Αγγέλα Άστη, του Αντωνίου και της Μπόνας Καλλέργη από την Κρήτη, που είχε γεννηθεί στο Ναύπλιο, ζητά να ενδυθεί το μοναχικό σχήμα. Οι γονείς της είχαν αιχμαλωτισθεί και σκοτωθεί όταν οι Τούρκοι κατέλαβαν εκ νέου την Πελοπόννησο, και η ίδια αφού αιχμαλωτίσθηκε και απελευθερώθηκε, το 1720 έφτασε στη Βενετία και βρήκε καταφύγιο στη μονή. Η ηγουμένη Μητροδώρα Μαρά την είχε θέσει υπό την προστασία της. Τώρα προκειμένου να συνεχίσει να παραμένει στη μονή αλλά ως καλόγρια, προσκομίζει στη Γενική Συνέλευση της Αδελφότητας συστατική επιστολή του εφημέριου του ναού του αγίου Γεωργίου ιερομόναχου Βενέδικτου και νοταριακές πράξεις που συντάχθηκαν από το βενετό νοτάριο Αιμίλιο Βελάνο, οι οποίες βεβαιώνουν τον τόπο και τον χρόνο γέννησής της καθώς και ότι ήταν χριστιανή.

AEIB, Β΄. Εκκλησία, 3. Μητρόπολη Φιλαδελφείας, Θήκη 4β΄, φάκ. 4, έγγρ. 1

Η Μαρία Φωνάκη, ορφανή από μητέρα και πατέρα, ζητά να χωρίσει από τον κεφαλονίτη Ζαφείρη Περιστιάνο του ποτέ Ιωάννη. Ως αιτία διαζυγίου προβάλλεται το γεγονός ότι εξαπατήθηκε από τον ιερέα του Αγίου Γεωργίου, παπα-Αντώνιο, ο οποίος της παρουσίασε το Ζαφείρη ως έμπορο ενώ εκείνος ήταν ένας φτωχός ναύτης που συνεχώς ταξίδευε για να αποκτήσει τα προς το ζην.

AEIB, Ε΄. Οικονομική Διαχείριση, 3. Οικονομικά βιβλία : ταμειακά - οικονομικός έλεγχος, αρ. 122, φάκ. 1, έγγρ. 5/1

Κατάλογος των Ελλήνων ή ορθόδοξων αλλοεθνών στους οποίους η ελληνική Αδελφότητα τα Χριστούγεννα, το Πάσχα και το δεκαπεντάυγουστο έδινε χρηματικό βοήθημα. Ο παρόν κατάλογος αφορά τα βοηθήματα που δόθηκαν τα Χριστούγεννα του 1796 επί προεδρείας του Αντωνίου Γεωργίου Νιννή. Μεταξύ των απόρων μνημονεύεται και η μητέρα του ποιητή Ούγου Φώσκολου, Διαμαντίνα από τη Ζάκυνθο, η οποία είχε εισπράξει 10 λίρες.

AEIB, Α΄. Οργάνωση - λειτουργία, 3. Πρακτικά Συνεδριάσεων, Θήκη 5, έγγρ. 177/9

Tο «επί των Δημοτικών Σχολείων Διευθυντήριον» πιστοποιεί ότι η Aγλαΐα Πρινάρη, η οποία εκλέγεται από το διοικητικό συμβούλιο στη θέση της δασκάλας των ελληνικών στο Παρθεναγωγείο της Kοινότητας, έχει περάσει επιτυχώς τις εξετάσεις της και μπορεί να διδάξει στα δημοτικά σχολεία του βασιλείου της Eλλάδας. Σημειώνεται η βαθμολογία των εξετάσεων της Πρινάρη.

AEIB, Α΄. Οργάνωση - λειτουργία, 3. Πρακτικά Συνεδριάσεων, Θήκη 5, έγγρ. 167

Kατά τη συνεδρίαση της 18ης Iουνίου 1878, το διοικητικό συμβούλιο της Κοινότητας αποφάσισε να απαντήσει στα ερωτήματα που του έθεσε ο έλληνας πρόξενος στη Nάπολη σχετικά με την περιουσία της Kοινότητας. Στα πρακτικά επισυνάπτεται το κείμενο της επιστολής της Kοινότητας προς τον πρόξενο. Tο διοικητικό συμβούλιο συζητά και απορρίπτει επίσης την αίτηση του Διονυσίου Παπαγεωργόπουλου για δάνειο που θα εξοφλούσε με το μηνιαίο χρηματικό βοήθημα που του παρείχε η Kοινότητα, καθώς και την υπόθεση της Bασιλείας Λάμπους, για την οποία αποφασίστηκε να ειδοποιηθεί να εγκαταλείψει φτωχοκομείο της Kοινότητας, εξαιτίας των συνεχών σκανδάλων που δημιουργούσε.

AEIB, Ε΄. Οικονομική Διαχείριση, 1. Διαθήκες, κληροδοτήματα, διαχείριση, δωρεές, αρ. 118α, Θήκη 3, έγγρ. 3

Στη Ζάκυνθο οι Foscardi και Venetando για λογαριασμό του Νικολάου Μέλου φορτώνουν στο βενετικό πλοίο «Union in Pace» με καπετάνιο τον Gioseppe Rotta, δύο δέματα μετάξι, τα οποία έφεραν μολύβδινες σφραγίδες με τα αρχικά ΝΜ. Το εμπόρευμα θα παραλάμβανε στη Βενετία ο Γεώργιος Αντωνίου Μέλος. Ο ναύλος που αντιστοιχούσε σε κάθε δέμα ήταν τρία δουκάτα.

AEIB, Α΄. Οργάνωση - λειτουργία, 4. Γραμματεία, Θήκη 2γ, φάκ. 144, έγγρ. 3

Η βενετική αρχή επί του εμπορίου Cinque Savi alla Mercanzia καταρτίζει κατάλογο στον οποίο καταγράφονται οι εικοσιπέντε Έλληνες που υπηρέτησαν από το 1670 και μετά ως Capi di Piazza. Μεταξύ αυτών μνημονεύονται οι Νικόλαος Καραγιάννης, Θωμάς Ιερομνήμων, Δημήτριος Περούλης και Λεονάρδος Καπετανάκης. Τον κατάλογο αυτό τον κατέθεσαν οι Έλληνες έμποροι στην Deputazione Mercantile το 1799 για να αιτιολογήσουν την ανάγκη εκλογής ενός Έλληνα στο σύνδεσμο εμπόρων της Βενετίας, καθώς το ελληνικό στοιχείο φρόντιζε πάντοτε για την προάσπιση και την προώθηση του βενετικού εμπορίου.

AEIB, Ε΄. Οικονομική Διαχείριση, 1. Διαθήκες, κληροδοτήματα, διαχείριση, δωρεές, αρ. 52, φάκ. 3, υποφάκ. 6, έγγρ. 43

Οι ηπειρώτες έμποροι Φώτης Δήμου του ποτέ Δήμου και ο Στάθης του Νικολό ενώπιον του βενετού νοταρίου Giovanni Battista Profettino εξουσιοδοτούν το γιαννιώτη έμπορο Επιφάνιο Ηγούμενο, κάτοικο Βενετίας, να φέρει εις πέρας εμπορικές τους υποθέσεις. Ο Ηγούμενος θα μπορεί να παραλαμβάνει τα εμπορεύματα που θα του στέλνουν οι δύο Ηπειρώτες είτε μαζί, είτε ξεχωριστά, διά ξηράς και διά θαλάσσης και στη συνέχεια θα τα προωθεί στην αγορά αποδίδοντας τους λογαρισμό. Ως μάρτυρες στην εξουσιοδότηση υπογράφουν δύο άλλοι ελληνικής καταγωγής έμποροι, ο Γεώργιος Πανάς του ποτέ Νικολάου και ο Μιχαήλ Κιεραζούδης του ποτέ Μάρκου.

AEIB, Ε΄. Οικονομική Διαχείριση, 1. Διαθήκες, κληροδοτήματα, διαχείριση, δωρεές, αρ. 158, φάκ. 1, έγγρ. 1

Ο Lucio Percio ως γενικός κληρονόμος της συζύγου του Ρεγγίνας είχε την υποχρέωση να καταβάλει στο ναό του αγίου Γεωργίου 100 δουκάτα, τα οποία έπρεπε να επενδυθούν και με τους τόκους να καλύπτονται τα έξοδα για την τέλεση δύο λειτουργιών στο ναό το μήνα. Ο Percio οκτώ χρόνια μετά το θάνατο της συζύγου του δεν είχε καταβάλει το ποσό, παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις της Αδελφότητας, διότι, όπως δήλωσε, δεν είχε τα χρήματα. Ενώπιον του βενετού νοταρίου Giovanni Domenico de Grandis ο Percio συμφωνεί με την Αδελφότητα να εισπράττει ο εκάστοτε πρόεδρός της από το Ufficio dei Camerlenghi di Comun, όπου εργαζόταν, 10 δουκάτα το χρόνο για την αποπληρωμή του χρέους του.

AEIB, Ε΄. Οικονομική Διαχείριση, 1. Διαθήκες, κληροδοτήματα, διαχείριση, δωρεές, αρ. 164, φάκ. 1, υποφάκ. 1, έγγρ. 2, φφ. 32r-33r

Η ελληνική Αδελφότητα της Βενετίας επενδύοντας τα κεφάλαια που της δώρισε ο Σταμάτης Ρούφος, αφού κρατά όσο χρήματα δικαιούται με βάση τη δωρεά, κάθε χρόνο αποδίδει ένα σημαντικό χρηματικό ποσό στον ίδιο -για όσα χρόνια βρισκόταν εν ζωή- και στη συνέχεια στο γιό του Άγγελο. Παράλληλα έστελνε χρήματα στο δάσκαλο που εργαζόταν στο σχολείο που είχε ιδρύσει ο Ιωάννης Ντέκας στην Αθήνα, όπου φοιτούσαν και μαθητές από τη Λειβαδιά, έδινε χρήματα για αγαθοεργίες και για την απελευθέρωση σκλάβων καθώς και για την προικοδότηση δύο άπορων κορασίδων από τη Λειβαδιά.