Έγγραφα

AEIB, Β΄. Εκκλησία, 2. Οργάνωση και διοίκηση, Θήκη 6, έγγρ. 54

Το βραχύ χρονικό αναφέρεται στην πανηγυρική δοξολογία για τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου στο ναό του Αγίου Γεωργίου, όπου παρευρέθηκαν πολλοί Έλληνες και φιλέλληνες της Βενετίας. Μετά τη λήξη της τελετής ο πρόεδρος της Κοινότητας επέδωσε τηλεγράφημα στον Τυπάλδο Φορέστη, πρόξενο της Ελλάδος στη Βενετία? με το τηλεγράφημα αυτό, προς τις ελληνικές αρχές, εκφράζονται ευχές προς το ελληνικό έθνος και προς το βασιλιά Γεώργιο Α΄. Το κείμενο δόθηκε προς δημοσίευση στις εφημερίδες «Gazzetta di Venezia», «Ιl Τempo» και «Αdriatico».

AEIB, Ε΄. Οικονομική Διαχείριση, 1. Διαθήκες, κληροδοτήματα, διαχείριση, δωρεές, αρ. 67, φάκ. 2, υποφάκ. 3, έγγρ. 9

Με απόφαση του δόγη της Βενετίας Domenico Contarini απονέμεται χρηματικό βοήθημα ύψους δέκα δουκάτων το μήνα στους Αντώνιος και Νικηφόρο Καλορμάνο, ανηψιούς του μητροπολίτης Φιλαδελφείας Αθανασίου Βαλεριανού. Το βοήθημα τους χορηγήθηκε ως ανταμοιβή για τις υπηρεσίες που είχε προσφέρει η οικογένεια Βαλεριανού τα πρώτα χρόνια του Κρητικού πολέμου και κυρίως για τη δράση του Φιλαδελφείας τόσο στην Κρήτη όσο και στη Βενετία.

AEIB, Ε΄. Οικονομική Διαχείριση, 1. Διαθήκες, κληροδοτήματα, διαχείριση, δωρεές, αρ. 125, φάκ. 1, έγγρ. 1-2

Η Μαρία, κόρη του ωρολογοποιού Francesco Bagatella από την Κύπρο και σύζυγος σε δεύτερο γάμο του κυπρίου Benedetto Abbate, δωρίζει στην Αδελφότητα το ποσό των 179 δουκάτων. Τα χρήματα της τα χρωστούσε ο Πέτρος του Νικολάου από τη Λευκωσία. Όπως προκύπτει από έγγραφο που απέστειλε η Αδελφότητα στο βενετό πρόξενο στην Κύπρο Αλέξανδρο Γονέμη, το 1616 δεν είχε ακόμα εισπράξει το ποσό.

AEIB, Ε΄. Οικονομική Διαχείριση, 1. Διαθήκες, κληροδοτήματα, διαχείριση, δωρεές, αρ. 195, φάκ. 1, έγγρ. 1

Η Μαρία το 1586, όταν έμεινε χήρα από τον πρώτο γάμο της, είχε παραχωρήσει στο ναό του αγίου Γεωργίου τη μισή της προίκα με πράξη που είχε συντάξει ο βενετός νοτάριος Marino Leono.

AEIB, Ε΄. Οικονομική Διαχείριση, 1. Διαθήκες, κληροδοτήματα, διαχείριση, δωρεές, αρ. 202, φάκ. 1, έγγρ. 1

Ο κύπριος Πέτρος Χρυσαφίδας δωρίζει στο ναό του Αγίου Γεωργίου 221 λίρες και 13 σολδία, ποσό το οποίο του χρωστά ο Filippo Axendi. Τα χρήματα επιθυμεί να διατεθούν για την ανέγερση της γυναικείας μονής των Ελληνίδων στη Βενετία.

AEIB, Ε΄. Οικονομική διαχείριση, 1. Διαθήκες, κληροδοτήματα, διαχείριση, δωρεές, αρ. 129, Θήκη 13, φάκ. 87, έγγρ. 10

Oι Kαρμελιτάνοι μοναχοί αγόρασαν από την Kοινότητα κτίσματα και οικόπεδα που είχαν απομείνει από την παλαιά τους μονή και ανήκαν στην Kοινότητα ως κληρονόμο του Kωνσταντίνου Mπογδάνου. H τιμή αγοράς καθορίστηκε στις 60.000 αυστριακές λίρες. Όταν συντάχθηκε το συμφωνητικό, οι μοναχοί πλήρωσαν 30.000 αυστριακές λίρες, ενώ το υπόλοιπο ποσό θα το κατέβαλλαν έντεκα μήνες μετά το θάνατο των επικαρπωτών της περιουσίας του Mπογδάνου, δηλαδή όταν θα παραλάμβαναν τα ακίνητα. Για το ποσό των υπόλοιπων 30.000 λιρών βάζουν υποθήκη κτίσματα και οικόπεδα που βρίσκονται στο Canareggio.

AEIB, Β΄. Εκκλησία, 2. Οργάνωση και διοίκηση, Θήκη 7, φάκ. 1, έγγρ. 1

Στην έκθεση, η οποία είναι ανυπόγραφη αλλά προφανώς γραμμένη από κάποιο μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Κοινότητας, δίδονται απαντήσεις στα ερωτήματα που έθεσε ο πατριάρχης Ιωακείμ Γ΄ στην επιστολή της 26ης Ιουνίου 1902. Για τη στέγαση της υπό ίδρυση θεολογικής σχολής, προτείνονται οι χώροι του Κολλεγίου Φλαγγίνη ή το παρακείμενο κτήριο. Προκειμένου να εκτιμηθούν τα έξοδα της μισθοδοσίας των καθηγητών, παρατίθενται 20 τίτλοι μαθημάτων που διδάσκονται σε μία καθολική ή προτεσταντική θεολογική σχολή τετραετούς φοίτησης. Ο συντάκτης του εγγράφου εμμένει στη σπουδαιότητά που θα είχε η λειτουργία της θεολογικής σχολής για την ελληνική Κοινότητα Βενετίας και παραθέτει στο τέλος αναλυτικό προϋπολογισμό των συνολικών εξόδων.

AEIB, Ε΄. Οικονομική Διαχείριση, 1. Διαθήκες, κληροδοτήματα, διαχείριση, δωρεές, αρ. 67, φάκ. 2, υποφάκ. 2, έγγρ. 5, 6, 7

Ο Antonio Zen, γενικός προνοητής και εξεταστής των τριών νησιών της Ανατολής και ο Lunardo Foscolo γενικός καπιτάνος της θάλασσας εκδίδουν διατάγματα με τα οποία παραχωρούν το ναό της Παναγίας της Οδηγήτριας στη Ζάκυνθο και τα έσοδά της στον ιερέα Φιλόθεο Βαλεριανό, αδελφό του αρχιεπισκόπου Φιλαδελφείας Αθανασίου Βαλεριανού. Ο Φιλόθεος είχε φροντίσει για τη συντήρηση και την ανακαίνιση του ναού και σε αντάλλαγμα η βενετική διοίκηση του έδωσε το δικαίωμα, μετά το θάνατό του και το θάνατο του ανηψιού του παπά Σταμάτη Γιατρού, να ορίσει διάδοχο ιερέα. Το 1653, μετά το θάνατό του Φιλοθέου, ο αδελφός του Αθανάσιος υποβάλλει αίτηση στη βενετική διοίκηση, με την οποία ζητά να του παραχωρηθεί ο ναός της Οδηγήτριας ως ανταμοιβή για τις υπηρεσίες που είχε προσφέρει. Με δουκική απόφαση του χορηγείται ο ναός και το δικαίωμα να ορίζει εκεί ιερείς ένα από τα ανήψια του.

AEIB, Ε΄. Οικονομική Διαχείριση, 1. Διαθήκες, κληροδοτήματα, διαχείριση, δωρεές, αρ. 136, φάκ. 2, υποφάκ. 2, έγγρ. 1, φφ. 8r-9r

Οι έφοροι του σχολείου του Ιωάννη Ντέκα στην Αθήνα εκλέγουν ως νέο δάσκαλο και διευθυντή τον ιερομόναχο Σωφρόνιο Μπαρμπάνο, στον οποίο θα πρέπει να δίνουν κάθε χρόνο 200 δουκάτα για το μισθό του και 25 δουκάτα για τα έξοδα κάθε μαθητή από το κληροδότημα του Ντέκα. Οι μαθητές στο σχολείο ήταν δώδεκα αγόρια και διδάσκονταν τα ελληνικά γράμματα.

AEIB, Α΄. Οργάνωση - λειτουργία, 4. Γραμματεία, Θήκη 2γ, φάκ. 144, έγγρ. 3

Η βενετική αρχή επί του εμπορίου Cinque Savi alla Mercanzia καταρτίζει κατάλογο στον οποίο καταγράφονται οι εικοσιπέντε Έλληνες που υπηρέτησαν από το 1670 και μετά ως Capi di Piazza. Μεταξύ αυτών μνημονεύονται οι Νικόλαος Καραγιάννης, Θωμάς Ιερομνήμων, Δημήτριος Περούλης και Λεονάρδος Καπετανάκης. Τον κατάλογο αυτό τον κατέθεσαν οι Έλληνες έμποροι στην Deputazione Mercantile το 1799 για να αιτιολογήσουν την ανάγκη εκλογής ενός Έλληνα στο σύνδεσμο εμπόρων της Βενετίας, καθώς το ελληνικό στοιχείο φρόντιζε πάντοτε για την προάσπιση και την προώθηση του βενετικού εμπορίου.