Έγγραφα

AEIB, Β΄. Εκκλησία, 3. Μητρόπολη Φιλαδελφείας, Θήκη 2α΄, φάκ. 9, έγγρ. 4

Ο νοτάριος Μιχαήλ Μαράς συντάσσει τη διαθήκη του ιερομόναχου Νύμφωνα Νοταρά, ηγουμένου και ιδιοκτήτη της μονής της Παναγίας Αγκαράθου στην Κρήτη. Ο Νοταράς ορίζει ως εκτελεστές της διαθήκης του τους τρεις ανηψιούς του και δηλώνει ότι επιθυμεί ένας από τους τρεις και συγκεκριμένα ο Αθανάσιος Ευδαιμονογιάννης, να γίνει ιερομόναχος και να αναλάβει μαζί με τους άλλους δύο τη μονή. Καθορίζει σαφώς ότι η μονή θα πρέπει να συνεχίσει να λειτουργεί ως κοινόβιο, όπως και επί των ημερών του, και εφιστά την προσοχή των εκτελεστών της διαθήκης ως προς τη διαχείριση της ακίνητης περιουσίας του μοναστηριού. Στη συνέχεια μνημονεύει και άλλες μονές στις οποίες κληροδοτεί χρηματικά ποσά ή αγροτικά προϊόντα, καθώς και τους συγγενείς του στους οποίους άφηνε διάφορα χρηματικά ποσά. Έξι χρόνια μετά τη σύνταξη της διαθήκης, ο νοτάριος παπα Μανόλης Κυργιάκης συντάσσει τον κωδίκελλό της, στον οποίο διευκρινίζει τα της διοίκησης της μονής από τους εκτελεστές της διαθήκης του.

AEIB, Ε΄. Οικονομική Διαχείριση, 1. Διαθήκες, κληροδοτήματα, διαχείριση, δωρεές, αρ. 48, φάκ. 1, έγγρ. 1

H Isabela, κόρη του ποτέ Marco Corner και εγγονή του Andrea, ασθενής στο σπίτι της, που βρίσκεται κοντά στο ναό του San Moise, συντάσσει τη διαθήκη της ενώπιον του βενετού νοταρίου Hieronimo Lurano. Εκτελεστή της διαθήκης της ορίζει το σύζυγό της Marco Corner. Ζητά να ταφεί στον οικογενειακό τάφο των Corner στην εκκλησία των Santi Apostoli και στη συνέχεια απαριθμεί τις εκκλησίες, τα φιλανθρωπικά ιδρύματα και τα πρόσωπα στα οποία καταλείπει χρηματικά ποσά.

AEIB, Ε΄. Οικονομική Διαχείριση, 1. Διαθήκες, κληροδοτήματα, διαχείριση, δωρεές, αρ. 187, φάκ. 1, έγγρ. 1

Η Αναστασία κόρη του Vicenzo Zimbletti από την Κύπρο, χήρα του Zuannuchio de Rames ορίζει ως γενική κληρονόμο της την κόρη της Λάουρα, την επιμέλεια της οποίας αναθέτει στις νονές της. Όταν η Λάουρα θα έφθανε στην κατάλληλη ηλικία θα έπρεπε να εισαχθεί στη μονή των Ελληνίδων στη Βενετία για να μορφωθεί. Σε περίπτωση κατά την οποία η κόρη θα πέθαινε άγαμη, η μισή οικογενειακή περιουσία έπρεπε να δοθεί στο ναό του Αγίου Γεωργίου και η υπόλοιπη έπρεπε να διατεθεί για την προικοδότηση απόρων κορασίδων. Τη διαθήκη συνέταξε ο βενετός νοτάριος Giovanni Draghi.

AEIB, Ε΄. Οικονομική Διαχείριση, 1. Διαθήκες, κληροδοτήματα, διαχείριση, δωρεές, αρ. 121, φάκ. 2, έγγρ. 1

Η Έλενα Αρμένη Μοτσενίγο, από την Κέρκυρα αφήνει με τη διαθήκη της σε συγγενείς και άλλα φιλικά της πρόσωπα αξιόλογα χρηματικά ποσά και πολύτιμα αντικείμενα, μεταξύ των οποίων εικόνες και πίνακες επώνυμων ζωγράφων, δείγματα των συλλεκτικών ενδιαφερόντων της οικογένειας των ευγενών από την οποία προέρχεται. Κληροδότημα ύψους των 40.000 ιταλικών λιρών προορίζεται για το ναό του Αγίου Γεωργίου και για το Κολλέγιο Φλαγγίνη. Το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας της το διαθέτει, ωστόσο, για τη βασική εκπαίδευση νεαρών Κερκυραίων σε ελβετικά κολλέγια και για τη συνέχιση των σπουδών τους, εφόσον το επιθυμούν, σε εκπαιδευτικά ιδρύματα της Γαλλίας, της Γερμανίας και της Αγγλίας, προκειμένου οι νέοι αυτοί να προσφέρουν αργότερα τις υπηρεσίες τους στην ιδιαίτερή τους πατρίδα.

AEIB, Ε΄. Οικονομική διαχείριση, 1. Διαθήκες, κληροδοτήματα, διαχείριση, δωρεές, αρ. 129,Θήκη 1, φάκ. 1, έγγρ. 1

Aντίγραφο της διαθήκης του Kωνσταντίνου Mπογδάνου που συντάχθηκε στις 13 Aπριλίου 1844. O διαθέτης αφήνει διάφορα ποσά στους υπηρέτες του, στους φτωχούς των ενοριών του Aγίου Zαχαρία και του Aγίου Iερεμία, καθώς και στις κόρες του ψάλτη Γεωργίου Tζαγκαρουσιάνου για τις προίκες τους, ενώ στον φίλο του Pietro Maino τη γαλλική χρυσή ταμπακιέρα του. Tην κινητή και ακίνητη περιουσία του στη Kέρκυρα καθώς και 3.000 αυστριακές λίρες την αφήνει στο βαφτισιμιό του, Παύλο Δροσόπουλο. Όλη την υπόλοιπη περιουσία του την αφήνει στην ελληνική Kοινότητα Bενετίας η οποία θα πρέπει να τη διαχειρίζεται, να βοηθά οικονομικά τις φτωχές ελληνικές οικογένειες και να φροντίζει για τις ανάγκες της εκκλησίας και του νοσοκομείου. Oρίζει ως επικαρπωτές της περιουσίας του τη Mαρία Mπογδάνου, σύζυγο του αδελφού του Nικόλαου, και τον υπηρέτη του Δημήτριο Bλασσόπουλο. Mετά το θάνατό τους, η Kοινότητα θα γίνει ιδιοκτήτρια όλων των εισοδημάτων της περιουσίας του Mπογδάνου. O διαθέτης πέθανε στις 2 Iουλίου 1844.

AEIB, Ε΄. Οικονομική Διαχείριση, 1. Διαθήκες, κληροδοτήματα, διαχείριση, δωρεές, αρ. 153, φάκ. 1, έγγρ. 1α

Ο Γεώργιος Εδουάρδος Πίκεριγκ αφήνει με τη διαθήκη του χρηματικά ποσά και αντικείμενα αξίας σε φιλικά του πρόσωπα και στο υπηρετικό του προσωπικό, καθώς και κληροδότημα που ξεπερνά τις 60.000 λίρες για τη λειτουργία ενός ασύλου (ospizio) ορθοδόξων φτωχών και αρρώστων. Τη φροντίδα για τη σύσταση του ιδρύματος αναθέτει στον ιερέα Άνθιμο Μαζαράκη και στον καθηγητή Αιμίλιο Τυπάλδο, από κοινού με τον εκτελεστή της διαθήκης του και επιστήθιο φίλο του Angelo Mengaldo, που ορίζεται και γενικός του κληρονόμος. Ο Πίκεριγκ αφήνει επίσης χρηματικά βοηθήματα σε φτωχούς και αρρώστους που προστρέχουν στο ναό του Αγίου Γεωργίου. Το έγγραφο είναι επικυρωμένο αντίγραφο του πρωτοτύπου, το οποίο έχει κατατεθεί στο αρχείο του Βρετανικού Προξενείου της Βενετίας.

AEIB, Ε΄. Οικονομική Διαχείριση, 1. Διαθήκες, κληροδοτήματα, διαχείριση, δωρεές, αρ. 56, φάκ. 1, έγγρ. 1

Ο κύπριος Ιωάννης του ποτέ Θωμά με τη διαθήκη του, την οποία συντάσσει ο βενετός νοτάριος Zuanne Francesco Crivelli, ζητά να ταφεί στο ναό του Αγίου Γεωργίου και για το λόγο αυτό αφήνει στην εκκλησία 10 δουκάτα. Σε περίπτωση κατά την οποία η κόρη του θα πέθαινε χωρίς απογόνους ο ναός του Αγίου Γεωργίου θα εισέπραττε 100 ακόμα δουκάτα.

AEIB, Ε΄. Οικονομική Διαχείριση, 1. Διαθήκες, κληροδοτήματα, διαχείριση, δωρεές, αρ. 164, φάκ. 1, υποφάκ. 1, έγγρ. 2, φφ. 7r-13r

Ο Σταμάτης Ρούφος του ποτέ Νικολάου που κατοικεί στη συνοικία της μονής του αγίου Φραγκίσκου των Λατίνων στην Κέρκυρα ενώπιον του νοταρίου Μιχαήλ Καλογρίζου συντάσσει τη διαθήκη του. Αφήνει χρηματικά ποσά στο γιό του Αγγελο, σε συγγενείς του και στους υπηρέτες του, στην ελληνική Αδελφότητα της Βενετίας, στο ναό της Παναγίας των Ξένων καθώς και σε άλλες εκκλησίες και ιερείς στην Κέρκυρα, για την προικοδότηση απόρων κορασίδων από τη Λειβαδιά, για το νοσοκομείο που λειτουργούσε στην Παναγία των Ξένων. Ως μάρτυρες υπογράφουν οι Δημήτρης Τριάντος, Χρήστος Κεφαλάς, Ιωάννης Τσουκαλάς, Τζανέτος Δημησιάνος και ο Ανδρέας Ριζικάρης.

AEIB, Ε΄. Οικονομική Διαχείριση, 1. Διαθήκες, κληροδοτήματα, διαχείριση, δωρεές, αρ. 164, φάκ. 1, υποφάκ. 1, έγγρ. 2, φφ. 32r-33r

Η ελληνική Αδελφότητα της Βενετίας επενδύοντας τα κεφάλαια που της δώρισε ο Σταμάτης Ρούφος, αφού κρατά όσο χρήματα δικαιούται με βάση τη δωρεά, κάθε χρόνο αποδίδει ένα σημαντικό χρηματικό ποσό στον ίδιο -για όσα χρόνια βρισκόταν εν ζωή- και στη συνέχεια στο γιό του Άγγελο. Παράλληλα έστελνε χρήματα στο δάσκαλο που εργαζόταν στο σχολείο που είχε ιδρύσει ο Ιωάννης Ντέκας στην Αθήνα, όπου φοιτούσαν και μαθητές από τη Λειβαδιά, έδινε χρήματα για αγαθοεργίες και για την απελευθέρωση σκλάβων καθώς και για την προικοδότηση δύο άπορων κορασίδων από τη Λειβαδιά.

AEIB, Α΄. Οργάνωση - λειτουργία, 4. Γραμματεία, Θήκη 1β΄, φάκ. 19, έγγρ. 1

Αντίγραφο με ημερομηνία 15 Ιουλίου 1909 δικαστικής απόφασης της 30ής Ιουνίου 1909 με την οποία επικυρώθηκε η συντηρητική κατάσχεση της περιουσίας της Κοινότητας. Στο έγγραφο αυτό περιγράφονται τα γεγονότα που προηγήθηκαν της συντηρητικής κατάσχεσης καθώς και οι διαμάχες και οι κατηγορίες του Απόστολου Βαλαβάνη, μέλους του διοικητικού Συμβουλίου που τελούσε χρέη προέδρου, εναντίον του Άγγελου Λυκούδη, νεοεκλεγμένου προέδρου της Κοινότητας.